แฟนฉัน (2003) เป็นภาพยนตร์ที่พาผู้ชมย้อนกลับไปสู่ช่วงวัยเด็ก เต็มไปด้วยความทรงจำที่อบอุ่นและบางครั้งก็ชวนให้รู้สึกคิดถึง เรื่องราวของภาพยนตร์เล่าถึงความสัมพันธ์ที่ไร้เดียงสาและซาบซึ้งระหว่างเด็กชายและเด็กหญิงในช่วงวัยเรียน ที่เวลาผ่านไปอาจจางหายไป แต่ความทรงจำกลับยังคงอยู่ในหัวใจตลอดมา

ภาพแห่งอดีตในชีวิตจริงอาจดูเหมือนหายไปกับกาลเวลา แต่มันไม่เคยจากไปไหนจริงๆ มันยังคงอยู่ใน “ลิ้นชักความทรงจำ” ที่อัดแน่นไปด้วยความรู้สึกและเหตุการณ์ในวันวาน แม้ว่าความทรงจำใหม่ๆ จะเข้ามาแทนที่และดันให้ความทรงจำเก่าถูกเก็บซ่อนไว้ แต่วันหนึ่ง เมื่อได้ยินเพลงที่เคยฟังในวัยเด็ก หรือเห็นภาพถ่ายเก่าๆ ที่ซีดจางไปตามกาลเวลา ความทรงจำเหล่านั้นก็เหมือนถูกมือซุกซนที่มองไม่เห็นหยิบออกมาปัดฝุ่น และทำให้มันกลับมามีชีวิตอีกครั้ง

แฟนฉัน เป็นภาพยนตร์ที่ทำให้เราตระหนักถึงความงดงามของความทรงจำวัยเด็ก ความสัมพันธ์ที่ไร้เดียงสา และความหมายของมิตรภาพที่ไม่สามารถทดแทนได้ มันชวนให้เรานึกถึงช่วงเวลาที่แสนบริสุทธิ์และความรู้สึกที่เราเคยมี ซึ่งแม้จะผ่านไปนานเพียงใด เมื่อสิ่งเร้าเล็กๆ น้อยๆ อย่างเสียงเพลงหรือภาพถ่ายเข้ามากระตุ้น ความทรงจำเหล่านั้นก็จะกลับมาและพาเราย้อนคืนสู่วันเก่าๆ อย่างอบอุ่น